به نقل از «خبرگزاری میزان»

رصد ماه گرفتگی در ۴ قاره

تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۴۵۴۹۷۳

خبرگزاری میزان- در شبانگاه امشب جمعه ۲۰ دی ماه پدیده ماه گرفتگی رخ خواهد داد، ولی از آنجایی که این ماه گرفتگی از نوع نیم‌سایه است، چشم انسان قادر به مشاهده تغییر نورانیت ماه نخواهد بود. تاریخ انتشار: 15:28 - 20 دی 1398 - کد خبر: ۵۸۵۲۴۷

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، مسعود عتیقی مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران گفت: شبانگاه جمعه ۲۰ دی ماه ۹۸ ماه گرفتگی رخ خواهد داد که تا بامداد شنبه ۲۱ دی ماه ادامه خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این ماه گرفتگی به ساروس ۱۴۴ تعلق داشته و شانزدهمین گرفت از ۷۱ گرفت ماه گرفتگی ساروس مذکور است.

وی زمان آغاز ماه گرفتگی در تهران ساعت ۲۰ و ۳۷ دقیقه و پایان آن را در ساعت ۴۲ دقیقه روز شنبه ۲۱ دی ماه ذکر کرد و ادامه داد: زمان حداکثر گرفت ساعت ۲۲ و ۴۰ دقیقه شامگاه امشب جمعه ۲۰ دی ماه است.

عتیقی با تاکید بر اینکه قاره‌های آسیا، استرالیا، اروپا و آفریقا تحت پوشش ماه گرفتگی امشب ۲۰ دی ماه است، خاطرنشان کرد: این گرفت که از نوع نیمسایه است که در نجوم قدیم از آن به عنوان خسوف غیر مرئی یاد می‌شد؛ چرا که همان گونه که از نام آن پیدا است، در ماه گرفتگی نیمسایه تغییر نورانیت سطح ماه برای چشم انسان چندان محسوس نیست و به همین دلیل از ماه گرفتگی نیمسایه به عنوان ماه گرفتگی غیرقابل مشاهده یاد می‌شود.

به گفته وی از این رو بدیهی است که از نظر رصدی برای عموم مخاطبان و حتی آماتور‌های دانش ستاره شناسی، چنین ماه گرفتگی‌هایی از جذابیت کافی برخوردار نبوده، چون از دید چشم انسان تغییر محسوسی در نور ماه مشاهده نخواهد شد.

بیشتر بخوانید: جزییات خورشیدگرفتگی ۵ دی/رصد کسوف با چشم غیرمسلح خطرناک است

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران اضافه کرد: متاسفانه ماه گرفتگی‌های پیش رو در سال ۹۹ از نوع نیمسایه است، یادآور شد: اولین گرفت بعدی ماه در سال ۱۳۹۹ روز جمعه ۱۶ خرداد سال ۱۳۹۹ رخ خواهد داد که این ماه گرفتگی نیز از نوع نیمسایه خواهد بود. اولین ماه گرفت جزیی قابل مشاهده در کشور نیز روز شنبه ۶ آبان سال ۱۴۰۲ خواهد بود که در سراسر ایران قابل مشاهده است.

عتیقی اولین گرفت کامل ماه در کشور را مربوط به روز یکشنبه ۱۶ شهریور سال ۱۴۰۴ خورشیدی دانست که قابل مشاهده است و افزود: اساسا در رخداد ماه گرفتگی باید زمین میان ماه و خورشید قرار داشته و ماه در وضعیت بدر (ماه کامل) باشد به نحوی که سایه زمین بر روی ماه قرار گیرد.

وی، "جزیی"، "کامل" و "نیمسایه" را از انواع ماه گرفتگی‌ها دانست و یادآور شد: با توجه به این که نور خورشید منبع پراکنده و گسترده نور محسوب می‌شود، با برخورد آن (نور خورشید) به زمین در پشت کره زمین، دو مخروط یکی مخروط بسته (مخروط جمع شونده) و دیگری مخروط نیمسایه (مخروط بازشونده) ایجاد می‌شود و در صورتی که ماه تنها از مخروط بازشونده نیم‌سایه عبور کند گرفت از نوع نیم‌سایه خواهد بود، اما گاهی اوقات بخشی از ماه از درون سایه زمین عبور می‌کند که به آن گرفت "جزیی" می‌گویند.

عتیفی اضافه کرد:، ولی برخی اوقات ماه پس از گذراندن سایه، به طور کامل وارد نیم‌سایه زمین می‌شود که گرفت "کلی" ماه محسوب می‌شود.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران اضافه کرد: به رغم آنکه برخی تصور می‌کنند که ماه گرفتگی بیشتر از خورشید گرفتگی رخ می‌دهد، اما در هر سال بین صفر تا ۳ ماه گرفتگی می‌تواند رخ دهد و این در حالی است که در هر سال بین ۲ تا ۵ خورشید گرفتگی رخ می‌دهد.

وی به دلایل آن اشاره کرد و گفت: علت آنکه عامه مردم وقوع ماه گرفتگی را نسبت به خورشید گرفتگی بیشتر می‌دانند این است که در هنگام ماه گرفتگی دو نیمکره شمالی و جنوبی که زمین در وضعیت شب قرار دارند، می‌توانند تمام مراحل ماه گرفتگی را مشاهده کنند، ولی در هنگام کسوف با خورشید گرفتگی سایه ماه بر روی زمین می‌افتد و بخش کوچکی از زمین تحت پوشش سایه قرار خواهد گرفت و در این شرایط بقیه سطح کره زمین، خورشید را به طور کامل در آسمان بدون هیچ گونه گرفتگی مشاهده می‌کنند.

این فعال حوزه نجومی خاطرنشان کرد: سراسر ایران تحت پوشش ماه گرفتگی شبانگاه جمعه ۲۰ دی ماه است، ولی متاسفانه به علت ویژگی ماه گرفتگی نیمسایه تغییر نورانیتی در نور ماه در این شامگاه مشاهده نخواهد شد.

منبع:ایسنا
انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: ماه گرفتگی نجومی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۵۴۹۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«استون‌هنج» چه ارتباطی با «ماه» دارد؟ (+عکس)

 تاریخ‌دانان مدت‌هاست می‌دانند که استون‌هنج (دایره صخره‌ای ماقبل تاریخ انگلستان) با در نظر گرفتن مسیر «خورشید» در ذهن ساخته شده است. در هر انقلابین، تماشاگران به تماشای تابش خورشید از میان این سنگ‌های تاریخی می‌روند. اکنون، محققان به این فکر افتاده‌اند که سازندگان استون‌هنج احتمالاً «ماه» را هم در نظر داشته‌اند. 

به گزارش فرادید، کارشناسان میراث انگلیسی (English Heritage)، انجمن سلطنتی نجوم و چندین دانشگاه در انگلستان، پروژه جدیدی را آغاز کرده‌اند که ارتباط احتمالی استون‌هنج را با یک رویداد آسمانی به نام توقف ماه (Lunar Standstill)، بررسی می‌کند: دوره‌ای که طلوع و غروب ماه در دورترین فاصله از یکدیگر در امتداد افق قرار دارند. این رویداد فقط هر ۱۸ سال و 6 ماه یک بار رخ می‌دهد. رویداد بعدی امسال آغاز خواهد شد و تا سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد داشت. 

کلایو راگِلز، ستاره‌شناس باستانی دانشگاه لستر، می‌گوید: «ارتباط معماری اِستون‌هِنج با خورشید به خوبی شناخته شده، اما ارتباط آن با ماه نه.» 

راگلز اضافه می‌کند که چهار سنگ جلوس اصلی استون‌هنج (تخته‌های کوچکی که مستطیلی را در اطراف سازه شکل می‌دهند) با موقعیت‌های ماه همسو هستند. محققان سال‌ها درگیر این بحث بوده‌اند که آیا این موضوع آگاهانه بوده یا نه و اگر آگاهانه بوده، آن‌ها چگونه به این آگاهی دست یافتند و هدفشان چه بوده است. 

رابطه این بنای تاریخی با چرخه‌های خورشید کاملاً شناخته شده، اما محققان اکنون در حال بررسی ارتباط آن با ماه هستند

استون‌هنج از حدود ۵۰۰۰ سال پیش در چندین مرحله ساخته شد. این بنای تاریخی که از تخته‌سنگ‌های بهم پیوسته ساخته شده، از نظر معماری پیچیده‌ترین است. بیشتر مورخان موافقند که سازندگان استون‌هنج آگاهانه آن‌ها را با حرکات خورشید هماهنگ کردند که تثبیت سیستم اعتقادی آن‌ها بوده و آن‌ها تدفین را آنجا انجام می‌دادند. 

محققان فکر می‌کنند حداقل یک توقف ماه در نخستین مرحله ساخت استون‌هنج رخ داده که به طور بالقوه بر طراحی و هدف این بنای تاریخی اثر گذاشته است. اضلاع دراز مستطیلِ سنگ‌های جلوس به سمت جنوبی‌ترین طلوع ماه در حالت سکون اصلی جهت‌گیری شدند. افزون بر این، بین ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ قبل از میلاد، قرن‌ها پیش از نصب این سنگ‌های بزرگ، مردم بقایای سوزانده‌شده مردگانشان را در خوشه‌ای در بخش جنوب شرقی سایت، در جهت جنوبی‌ترین موقعیت طلوع ماه دفن می‌کردند. 

تئوری این است که حرکات ماه ممکن است در مراحل اولیه استون‌هنج مورد توجه قرار گرفته و بر طراحی بعدی آن اثر گذاشته باشند. تیمی از باستان‌شناسان (متخصصان درک تاریخی نجوم)، از بهار امسال این ایده را در محل مطالعه خواهند کرد. 

آماندا چادبرن، باستان‌شناس دانشگاه آکسفورد، می‌گوید: «مشاهده مستقیم این ارتباط در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ بسیار مهم است. بر خلاف خورشید، ردیابی منتهی‌الیه ماه کار ساده‌ای نیست و به زمان‌بندی و شرایط آب و هوایی خاص نیاز دارد. ما می‌خواهیم تجربه این طلوع و غروب شدید ماه را درک کنیم و جلوه‌های بصری آن‌ها روی سنگ‌ها را مشاهده کنیم.» 

توقف عمده ماه هر ۱۸.۶ سال یک بار رخ می‌دهد

سازندگان استون‌هنج متعلق به فرهنگ‌هایی بودند که توسط رویدادهای آسمانی هدایت می‌شدند، بنابراین منطقی‌ست آن‌ها توقف بزرگ ماه را جدی بگیرند. نور ماه احتمالاً برای کارهایی مانند شکار مفید بوده و چرخه‌های آن، راه ایده‌آلی برای نشان دادن گذر زمان و سازماندهی رویدادها و جشن‌ها بوده است. 

در طول یک توقف بزرگ، ماه قسمت‌هایی از افق را لمس می‌کند که خورشید هرگز به آن‌ها نمی‌رسد. کارشناسان فکر می‌کنند این منظره‌ی غیرمعمول احتمالاً برای فرهنگ‌هایی که حرکات اجرام آسمانی را ردیابی می‌کردند، مهم بوده است. 

راگلز می‌گوید: «مردم از ده‌ها هزار سال قبل، از چرخه فاز ماه آگاه بودند. آنچه که فکر می‌کنم در مورد استون‌هنج اتفاق افتاده و این چیزیست که ما علاقه‌مند کشف آن هستیم، اینست که در حوالی یک توقف بزرگ، مردم متوجه شدند طلوع یا غروب ماه به طور غیرعادی در شمال یا جنوب است. آن‌ها دریافتند این اتفاق خاص است، در نتیجه به آن ادای احترام کردند و در نهایت جهت‌های مربوطه را یادمان‌سازی کردند. می‌توانید تصور کنید بزرگان آن دوران، زمانی را به یاد می‌آورند که ماه را در جهت مقدسی می‌دیدند و سپس، یک نسل بعد، مردم از شروع دوباره دیدن آن حیرت کردند.» 

از آنجا که سکون‌های اصلی ماه به ندرت اتفاق می‌افتند، ممکن است نشانه جشن‌های اجتماعی، معنوی یا مذهبی مانند مراسم بزرگ‌شدن باشند. 

جنیفر وکِسلر، مورخ می‌گوید: «ما هیجان‌زده هستیم که با یک تیم درخشان از باستان‌اخترشناسان برای کشف پیوند شگفت‌انگیز بین استون‌هنج و سکون اصلی ماه کار می‌کنیم. این فرصت به ما امکان می‌دهد در اسرار باستانی این بنای تاریخی و ارتباط آن با پدیده‌های آسمانی عمیق‌تر کاوش کنیم.»

کانال عصر ایران در تلگرام